Roy Harper to średnio znany singer-songwriter, lubiany przede wszystkim za płytę Stormcock z 1971, której dziwna, rozbudowana forma zainspirowała potem m. in. Joannę Newsom przy albumie Ys. Rok wcześniej wydał płytę Flat, Baroque and Berserk, która miała głupi tytuł oraz piosenkę Another Day.
Another Day to singer-songwriterstwo z najlepszego okresu i w najlepszym wydaniu. Utwór opisuje wyjątkowo smutną i pełną żalu rozmowę między kochankami i, jak to zwykle bywało w roku 1970, robi to idealnie dobranymi słowami. Miałem nawet dać rymowane tłumaczenie fragmentu, ale uznałem, że świat nie jest jeszcze na nie gotowy.
Być może niewiele osób znałoby Another Day, gdyby Kate Bush nie zaśpiewała jej w 1979 z Peterem Gabrielem. Ta świetna, podzielona na role wersja nigdy nie została oficjalnie wydana i przed erą YouTube była trudna do zdobycia (chyba, że znało się Piotra B. – stokrotne dzięki). Był to występ z playbacku w dziwnym programie telewizyjnym Kate Bush Christmas Special, którego kopie potem latami krążyły na kasetach VHS, a potem na DVD, pomiędzy co bardziej obsesyjnymi fanami piosenkarki. Teraz już mamy YouTube, gdzie jeden użytkownik, który najwyraźniej oglądał transmisję w roku 1979, napisał pod filmikiem „Trzydzieści lat na to czekałem”.
Istnieje jeszcze wykonanie This Mortal Coil, słynnego projektu dreampopowo-gotyckiej wytwórni 4AD, w którym śpiewa Elisabeth Fraser z Cocteau Twins. To pierwsza wersja, którą poznałem, ale nie zrobiła na mnie odpowiedniego wrażenia, bo nie słychać słów.
Dodatkowe linki: Roy Harper i Joanna Newsom na żywo z okazji siedemdziesiątych urodzin Harpera oraz Harper na żywo w 2011 (Jools Holland).
Na niewiadomego pochodzenia zdjęciu Kate Bush i Peter Gabriel podczas nagrywania Another Day albo podczas nagrywania Games Without Frontiers Gabriela.
placówka postępu 